Een korte samenvatting van de schorsingen in Noorwegen
In ROOD klinkt het: “Bij de Noorse kameraden is wat gaande”, maar wat dat “wat” nu precies is, is voor velen nog onduidelijk. Vandaar dit artikel waarin ik bondig de schorsingen in Rød Ungdom (RU) uit zal leggen.
Om te beginnen, wat is RU en wat is onze relatie met deze organisatie? Rød Ungdom is de jongerenorganisatie van Rødt, de meest linkse partij in het Noorse parlement. Net als de SP is Rødt afkomstig uit de maoïstische beweging van de jaren ‘70, en net als de SP zijn ze de afgelopen 50 jaar langzaam steeds meer gaan focussen op hervormingspolitiek in het parlement. Recent neemt het radicale karakter van deze partij nog sterker af. Kritiek op de NAVO is niet langer vanzelfsprekend en hervormingseisen zwakken af.
Twee jaar geleden werd ROOD voor het eerst uitgenodigd op het zomerkamp van RU. We zijn toen met een kleine delegatie langsgegaan. Wat meteen opviel: RU lijkt in veel opzichten op het ROOD van voor het SP-conflict. In één organisatie zitten zowel revolutionairen als “bureaucraten” of: aan het leiderschap van de moederpartij gelieerde leden. Ook geldt er een factieverbod, officieel om entrisme te voorkomen, maar zoals we zullen zien is dat niet het enige waar het op wordt toegepast. Een groep leden verzet zich nu al even tegen dat factieverbod en de reformistische politiek van het bestuur. Afgelopen jaar wisten ze succes te boeken: meerdere revolutionaire leden werden in het bestuur verkozen. In dezelfde periode zette een aantal leden een Discordserver op die de naam Marxistisch Platform draagt, waar ze boeken lezen en discussie voeren. Er is dus nog steeds geen sprake van facties.
De schorsingen
Zoals vaak het geval is wanneer de positie van reformistische bureaucraten verstoord wordt, veranderde de oppositie tegen een bureaucratische structuur en leiding al snel in een open conflict. Hoewel deze oppositie probeerde om via democratische weg hun gelijk te krijgen (en het leek alsof dit ging lukken) werd hier een stokje voor gestoken door de bureaucraten.
Het conflict opent op 16 januari van dit jaar. Een kleine lokale afdeling heeft een klacht ingediend dat de Discordserver een heimelijke factie zou zijn. De niet-aangeklaagde bestuursleden buigen zich er samen met een commissie over. Zesentwintig leden zouden zich aan dit factionalisme schuldig hebben gemaakt. Ondervragingen, waarbij de aangeklaagde leden tot acht uur lang in een kamer worden opgesloten, volgen. Op veel punten mogen de aangeklaagden zich niet verdedigen. De vraagstelling is dus duidelijk selectief. Over de aanklachten wordt vervolgens door de “nationale raad” van RU (organisatorisch vergelijkbaar met de partijraad in de SP) gestemd. Bij de stemming mogen geen van de leden die zogenaamd belangenverstrengeling hebben in het conflict meestemmen. Dat geldt voor de hele aangeklaagde groep oppositie, maar voor maar één van de reformisten in het bestuur. Het vonnis wordt op 16 februari geveld. Twee leden komen er met een waarschuwing vanaf en vijf leden worden voor een periode van zes tot twaalf maanden geschorst.
Laten we die aanklachten onder de loep nemen. Centraal staat dat de aangeklaagden “door deelname aan het netwerk Marxistisch Platform de regels omtrent centralisme en democratisch centralisme gebroken hebben” en “door deelname aan dit netwerk het democratisch leven in de organisatie verhinderd” hebben. Als kers op de taart hebben de leden zogenaamd “de organisatie geschaad door deelname aan het netwerk en de relatie tussen Rød Ungdom en Rødt beschadigd”. Ik vraag me af wat organisatiedemocratie grotere schade aandoet, een leesgroepje in een Discordserver of het schorsen van kritische oppositie?
Omdat het nog niet bizar genoeg was zijn er ook nog “verergerende omstandigheden” die voor langere schorsingen zorgen zoals deelname aan het bestuur van RU. Zo ruim je je oppositie wel heel makkelijk op! Ook lang lid zijn, lid zijn van het comité dat aanklachten in overweging neemt binnen de organisatie en zelfs het idee dat ze beter hadden moeten weten kan voor een langere schorsing zorgen.
Het is duidelijk dat het hier niet enkel gaat om een oprechte angst voor entrisme, maar net zoals bij het conflict in ROOD om het onschadelijk maken van oppositie binnen de organisatie. De bureaucraten in RU zien hun positie wankel worden; de heipalen van hun positie zakken weg. Hun conclusie is dan ook meer dan logisch. Zet de belangrijkste oppositie er uit eer het te laat is.
Wat te doen?
Er is echter nog een kans om de schorsingen aan te vechten. Leden kunnen zich op het aankomende congres van RU op 11 tot 14 april tegen de schorsingen uitspreken en ze ongedaan maken. Afdelingen kunnen kritische afvaardiging naar het congres sturen om te stemmen. Dat gaat echter ook niet zonder barrières. De geschorste leden en hun sympathisanten wordt het expliciet verboden om zich tegen de schorsingen te organiseren. Het zwaard van schorsing hangt boven ieders hoofd. Het moet dus allemaal op individuele basis georganiseerd worden.
Dat de bureaucraten zich organiseren is echter een feit. Ze proberen er voor te zorgen dat er een meerderheid aan afgevaardigden zal zijn die aan de kant van de zuivering staat. Een van de meest bizarre wijzen waarop ze dit klaar proberen te spelen is door overal nieuwe afdelingen op te richten die vervolgens afgevaardigden mogen sturen. Het is geen gelijk speelveld.
Wat een geroyeerde SP’er natuurlijk direct opvalt zijn de overeenkomsten met ons partijconflict. Hoewel die er zeker zijn, moeten we ons niet enkel op de gelijkenissen blindstaren. Het conflict dat zich in Noorwegen afspeelt is namelijk wel deels van een ander karakter. In het Nederlandse geval was de voornaamste tegenstelling die tussen de bureaucratie van de SP en ROOD als organisatie. Natuurlijk waren er leden van ROOD die zich aan de kant van de SP schaarden, maar uiteindelijk vormden zij een te kleine minderheid om invloed op de koers van ROOD te hebben. Ze slaagden er dan ook nooit in om de geroyeerde CP-leden uit ROOD te zetten.
Bij onze Noorse kameraden speelt de moederpartij momenteel nog een marginale rol. De marxisten in Rød Ungdom voeren een strijd tegen de bureaucratie van Rød Ungdom. Het schorsingsproces lijkt ook volledig door die jeugdbureaucraten te zijn geïnitieerd. Ook is er geen sprake van royementen. De bureaucraten lijken te hopen dat de kritische leden tijdelijk de mond snoeren genoeg zal zijn om hun positie veilig te stellen.
Hoe dan ook is het onze taak als ROOD om solidair te staan met de gezuiverde leden van onze zusterorganisatie in Noorwegen. Wanneer de geschorste leden ons nodig hebben, moeten we er voor ze zijn. We kunnen immers niet enkel aan het socialisme werken binnen onze landsgrenzen, we moeten bouwen aan een revolutionaire jeugdinternationale!
–Achitofel de Reiger
Wil je ook een artikel insturen naar cultuursocialisme.nl? Stuur deze dan op naar info@cultuursocialisme.nl.
Leave a Reply